NC คนของตระกูลจาง ตอนที่ 25

กลิ่นเหล้าหอมกรุ่นคลุ้งไปทั่วห้อง เสียงน้ำแข็งกระทบแก้วดังเป็นจังหวะ สายลมเย็นจากเครื่องปรับอากาศไม่ได้ช่วยให้บรรยากาศร้อนแรงน้อยลงเลยแม้แต่น้อย

ซูเม่ยนั่งอยู่ตรงกลาง โดนโอบล้อมด้วยร่างสูงของผู้ชายทั้งสี่ จางเหว่ยนั่งอยู่ข้างขวา จางหย่งอยู่ข้างซ้าย ขณะที่จางหมิ่นเอนหลังพิงโซฟา กำลังมองเขาด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ส่วนจางหยวนที่ก่อนหน้านี้แกล้งทำเป็นหลับ นั่งไขว่ห้างอยู่บนเตียง ดวงตาคมเข้มจ้องมองร่างเล็กด้วยแววตาที่ทำให้ซูเม่ยรู้สึกเหมือนกำลังถูกเหยื่อถูกขังอยู่ในกรงหมาป่า

"หน้าแดงไปหมดแล้วนะ" จางเหว่ยพูดเสียงต่ำ ลูบไล้ปลายนิ้วไปตามสันกรามของซูเม่ยช้าๆ "เหล้าทำให้ร้อน หรือว่าเป็นเพราะพวกฉันกันแน่?"

ซูเม่ยเม้มปากแน่น รู้สึกถึงไอร้อนที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง เขาถูกกักให้อยู่ตรงกลาง ไม่มีทางหนีไปไหนได้เลย

จางหย่งกระตุกมุมปาก หยิบแก้วเหล้ามาจ่อริมฝีปากบาง "ลองอีกหน่อยไหม?"

ซูเม่ยส่ายหน้า แต่จางหย่งกลับใช้นิ้วเชยคางของเขาขึ้น ดวงตาคมวาวโรจน์อย่างเป็นต่อ ก่อนจะค่อยๆ เทเหล้าให้ไหลผ่านกลีบปากของซูเม่ย มันร้อนผ่าวไหลลงลำคอ พร้อมกับสัมผัสที่ตามมาอย่างรวดเร็ว

จางหมิ่นดึงร่างของซูเม่ยให้เอนซบลงกับอกแข็งแรงของตัวเอง เสียงทุ้มกระซิบข้างหู "คืนนี้ยาวนานแน่...ฉันหวังว่าเธอจะไม่หมดแรงไปซะก่อน"

ซูเม่ยกำมือแน่น หัวใจเต้นแรงจนแทบหลุดออกจากอก ปลายนิ้วร้อนของจางหยวนไล้ผ่านต้นคอ ขณะที่จางเหว่ยลากสัมผัสไปตามลำแขน ร่างกายของเขาถูกควบคุมโดยสัมผัสจากทั้งสี่คน

และจากนั้น...

ซูเม่ยรู้สึกเหมือนร่างกายกำลังถูกล่อลวงด้วยไฟร้อนจากสัมผัสของพวกเขา ทุกจุดที่ถูกแตะต้องเหมือนถูกจุดไฟเผา สติเริ่มเลือนรางลงเรื่อยๆ เมื่อมือของพวกเขาไม่คิดจะหยุด

จางหยวนที่นั่งอยู่บนเตียงยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะคว้าข้อมือของซูเม่ยแล้วกระตุกให้ร่างเล็กขยับเข้าไปใกล้ ดวงตาคมเต็มไปด้วยความปรารถนา เขาใช้ปลายนิ้วเกลี่ยริมฝีปากบางที่ยังคงมีคราบเหล้าเปียกชื้นอยู่

"รสหวานกว่าที่คิด..." จางหยวนพึมพำ ก่อนจะกดริมฝีปากลงมา

ซูเม่ยสะดุ้ง ริมฝีปากของอีกฝ่ายร้อนจัด รุนแรง และเต็มไปด้วยความกระหาย ลมหายใจร้อนจัดเป่ารดอยู่ตรงปลายจมูก หัวใจของเขาเต้นแรงจนเหมือนมันจะหลุดออกมาจากอก

แต่ก่อนที่ซูเม่ยจะทันตั้งตัว จางเหว่ยก็เข้ามาซ้อนด้านหลัง มือแกร่งโอบรอบเอวของเขาอย่างแนบแน่น ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจัดจะจรดลงข้างลำคอ

"อย่าเพิ่งลืมฉันสิ..." เสียงกระซิบของจางเหว่ยแหบพร่า ลิ้นร้อนลากไล้ผ่านผิวเนื้อ ซูเม่ยเผลอเงยหน้าขึ้นรับสัมผัสโดยไม่รู้ตัว

"อ๊าาาาส..."

เสียงครางเผลอหลุดออกมาจากปากบาง ความร้อนในร่างกายแผ่ซ่านไปทั่วเหมือนถูกโหมด้วยเปลวเพลิง

จางหย่งกระตุกยิ้ม ก่อนจะใช้มือบีบคางของซูเม่ยให้เงยขึ้น ดวงตาสีเข้มวาววับไปด้วยแรงปรารถนา "อย่าคิดว่าคืนนี้เธอจะได้นอนเร็ว..."

"พวกฉันยังไม่เริ่มเลยด้วยซ้ำ" จางหมิ่นกระซิบเสียงต่ำ ปลายนิ้วลากผ่านแผ่นหลังของซูเม่ย ทำให้เขาสะดุ้งเกร็งอีกครั้ง

บรรยากาศในห้องเริ่มร้อนแรงขึ้นทุกขณะ ร่างเล็กถูกล้อมไว้ด้วยร่างสูงของพวกเขา ไม่มีทางให้หลบหนี ไม่มีช่องว่างให้ต่อต้าน และเหนือสิ่งอื่นใด ไม่มีแม้แต่ช่องว่างให้หายใจ

คืนนี้จะจบลงเมื่อไหร่... ซูเม่ยเองก็ไม่อาจรู้ได้ แต่สิ่งที่เขารับรู้ในตอนนี้นั่นก็คือ.... ร่างกายของเขากำลังจะเคลิ้มไปตามสัมผัสของพวกเขา

ร่างกายของซูเม่ยเหมือนถูกล่ามด้วยไฟร้อนที่แผดเผาไปทุกจุดที่พวกเขาสัมผัส แขนแข็งแกร่งของจางเหว่ยกระชับรอบเอวผมแน่นขึ้น ดึงให้แผ่นหลังแนบชิดกับร่างกายแกร่งของเขา ลมหายใจร้อนจัดเป่ารดต้นคอจนผมสะท้าน

"อย่าฝืนเลยซูเม่ย..." เสียงกระซิบต่ำของจางหยวนดังอยู่ข้างหู ปลายนิ้วของเขาเกลี่ยผ่านกรอบหน้าผมอย่างเชื่องช้า ก่อนจะกดแนบให้ซูเม่ยเงยหน้าสบตาเขาโดยไม่มีทางเลี่ยง

"ผม..." ผมพยายามเอ่ย แต่เสียงกลับขาดหายไป เมื่อจางหย่งยกมือขึ้นแตะริมฝีปากผม ปลายนิ้วร้อนลากผ่านอย่างจงใจ

"ชู่ว์..." ดวงตาคมวาววับเต็มไปด้วยแรงปรารถนา ก่อนที่เขาจะโน้มตัวเข้ามาใกล้ สัมผัสที่หนักหน่วงและร้อนผ่าวทำให้ร่างกายผมเกร็งขึ้นโดยอัตโนมัติ

ขณะที่จางหยวนกดริมฝีปากลงมา ร่างของซูเม่ยก็ถูกจางหมิ่นผลักให้แนบชิดกับเตียงมากขึ้น แขนแกร่งของเขากดล็อกข้อมือผมไว้เหนือศีรษะ ปิดกั้นทุกการขัดขืน

"คิดว่าจะรอดง่ายๆ เหรอ?" น้ำเสียงทุ้มต่ำของจางหมิ่นเต็มไปด้วยความพึงพอใจ

คืนนี้ไม่มีที่ให้หลบหนี ไม่มีช่องว่างให้ต่อต้าน และเหนือสิ่งอื่นใด ไม่มีแม้แต่เสี้ยววินาทีให้ผมหายใจทัน

พวกเขาไม่มีท่าทีจะปล่อยซูเม่ยไปง่ายๆ และซูเม่ยก็รู้ดีว่าคืนนี้เขาไม่รอดแน่นอน

ไม่นานซูเม่ยก็เหลือเพียงร่างที่เปื่อยเปล่าให้กับชายหนุ่มทั้งสี่ได้เชยชม

" สวยมาก... ร่างกายเธอสวยจริง " จางหย่งเอ่ยปากชมไม่หยุดพร้อมกับพวกเขาทั้งสี่ก็เริ่มจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองไปด้วยเช่นกัน

แรงกดดันและสายตาจากพวกเขาทำให้ซูเม่ยหายใจติดขัด หัวใจเต้นรัวจนแทบจะกระแทกออกมาจากอก มือของจางหมิ่นยังคงตรึงข้อมือผมแน่นไว้กับเตียง ราวกับกลัวว่าซูเม่ยจะดิ้นหนี ขณะที่จางหยวนโน้มตัวลงมาใกล้ ปลายจมูกของเขาเฉียดผ่านแก้มผมเพียงนิด ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะลากไล้ไปตามแนวกราม

"อึก..." ซูเม่ยพยายามกลั้นเสียงตัวเองไว้ แต่ลมหายใจร้อนของพวกเขาทำให้ร่างกายผมสั่นสะท้านอย่างห้ามไม่อยู่

"ยังจะฝืนอีกเหรอ?" จางเหว่ยกระซิบที่ข้างหู ปลายนิ้วลากผ่านแนวสันกรามของผมช้าๆ ก่อนจะไล้ลงมายังลำคอ

ผมกำมือแน่น สติเริ่มเลือนราง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ หรือเพราะความร้อนจากสัมผัสของพวกเขากันแน่

"ดูสิ..." จางหย่งกระตุกยิ้ม พลิกข้อมือของผมขึ้นก่อนจะไล้ปลายนิ้วผ่านฝ่ามือที่ชื้นเหงื่อของผม "ร่างกายของเธอตอบสนองเร็วกว่าคำพูดซะอีก"

"โกหกตัวเองเก่งจริงนะ" จางหมิ่นหัวเราะเบาๆ ก่อนจะกดร่างผมแนบกับที่นอนมากขึ้น

ซูเม่ยหายใจไม่ทั่วท้อง แขนขาถูกตรึงไว้หมดจนไม่มีโอกาสขยับหนี ร่างกายร้อนเหมือนถูกไฟแผดเผา

"พวกคุณ..." ซูเม่ยกัดฟันแน่น พยายามเรียกสติกลับมา แต่สิ่งที่ได้รับกลับเป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์จากจางหยวน

"ว่าไง?" เขาเอียงคอเล็กน้อย ดวงตาคมทอประกายสนุก

"คิดว่าผมจะยอมง่ายๆ เหรอ?" ซูเม่ยแค่นเสียง ฝืนเงยหน้าขึ้นสบตาพวกเขา

จางเหว่ยหัวเราะในลำคอ ก่อนจะโน้มตัวลงมากระซิบที่ข้างหู "งั้นก็ลองดูสิ ว่าคืนนี้ใครจะเป็นฝ่ายยอมก่อนกันแน่..."

บรรยากาศร้อนระอุขึ้นทุกขณะ ความกดดันจากพวกเขาเหมือนกำแพงที่กดทับจนผมหายใจแทบไม่ออก

คืนนี้ยังอีกยาวไกล และซูไม่แน่ใจเลยว่าตัวเองจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ หรือเป็นฝ่ายพลิกเกมกันแน่...

" อื้ออ.. " เสียงครางอันแสนหวานครางออกมาเมื่อโดนรุกล้ำมากเกินไป

ซูหอบหายใจหนักหน่วง ข้อมือยังถูกจางหมิ่นตรึงไว้เหนือศีรษะ ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยแรงกดดัน ราวกับนักล่าที่กำลังรอจังหวะปิดเกม

แต่เขาไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆ

ซูเม่ยหลุบตาลงซ่อนประกายบางอย่าง ก่อนจะคลี่ยิ้มมุมปากช้าๆ แล้วเอียงคอเล็กน้อย ทำให้ลำคอเผยออกมากว่าเดิม เป็นเชิงเชิญชวนที่ตั้งใจให้พวกเขาหลงกล

และมันได้ผล จางเหว่ยชะงักไปเล็กน้อย ขณะที่จางหยวนเลื่อนสายตามองริมฝีปาก

"ยอมง่ายๆ แบบนี้ไม่น่าสนุกเลยนะ" จางหย่งแค่นเสียงหัวเราะ

"ใครบอกว่าผมยอม?" เขากระซิบ ก่อนจะใช้แรงทั้งหมดสะบัดข้อมือออกจากพันธนาการของจางหมิ่น พวกเขาไม่ทันตั้งตัว แล้วฉวยโอกาสนั้นผลักร่างของจางหยวนออกไป แล้วพลิกตัวขึ้นคร่อมจางหมิ่นแทน

"คิดว่าแค่พวกคุณสี่คนจะควบคุมผมได้ง่ายๆ เหรอ?" ผมกระซิบเสียงต่ำ ปลายนิ้วลากผ่านแนวสันกรามของจางหมิ่นช้าๆ

"หึ..." จางหย่งหัวเราะเบาๆ ดวงตาเปล่งประกายราวกับเจอของถูกใจ "แบบนี้สิ ถึงจะน่าสนใจหน่อย"

จางหยวนยกมือขึ้นปาดริมฝีปากตัวเอง ก่อนจะโน้มตัวมาใกล้ซูเม่ยอีกครั้ง "งั้นก็ลองดูสิ ว่าจะควบคุมเราได้นานแค่ไหน"

เกมอำนาจครั้งนี้ยังอีกยาวไกล ไม่มีใครเป็นผู้ชนะที่แท้จริง และผมก็มั่นใจว่า...คืนนี้ยังไม่จบลงง่ายๆ

" พร้อมเริ่มเกมหรือยังครับ " ซูเม่ยพูดด้วยน้ำเสียงและสายตาที่ยั่วยวน สะโพกกลมงอนกดลงบดบนแก่นกายของจางหมิ่นด้วยความหมั่นไส้ ยิ่งเห็นอาการและใบหน้าของจางหมิ่นที่ดูเหมือนทรมาน ซูเม่ยยิ่งชอบใจ

" ซี๊ดด.... อ๊าาสส... " จางหมิ่นครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ความคิดของเขาในตอนนี้อยากจับแก่นกายของเขายัดเข้าไปข้างในรูจีบของซูเม่ยให้รู้แล้วรู้รอด

" แค่นี้เสียวแล้วหรอครับ...อ๊ะ!... " แต่ไม่ทันที่ซูเม่ยจะพูดจบ น้ำเสียงของเขาก็ขาดหายไปทันที เมื่อจางเหว่ยกับจางหยวน ยื่นหน้ามาตวัดเลียหัวนมของเขาคนละข้าง อดไม่ได้ที่ซูเม่ยจะแอ่นอกสู้

" อื้ออ...อ๊าาาส...เสียว... อื้ออ.. " จางหย่งที่นั่งดูอยู่ เขาลุกขึ้นยืนก่อนจะจับใบหน้าของซูเม่ยหันมาทางเขา พร้อมกับประกอบจูบด้วยความเร่าร้อน

" เสียวควยฉิบหาย " จางหมิ่นนอนมองพี่น้องของตัวเองกำลังกระทำซูเม่ยด้วยความชอบใจ ยิ่งมองตัวเขาเองก็ยิ่งมีอารมณ์มากขึ้น

" อมให้หน่อย " จางหย่งผละปากออกซูเม่ย ก่อนจะเอ่ยสั่ง

" ถ้ามันจะใหญ่ขนาดนี้ ผมขอผ่านได้ไหม? "ซูเม่ยถึงกับนิ่งไปทันที เมื่อเห็นขนาดแก่นกายของจางหย่งชัดๆ ที่มันกำลังตั้งโด่ตรงหน้าเขามนตอนนี้

" แต่ตอนนี้มันยังไม่แข็งตัวเต็มที่เลยนะ ถ้ามันแข็งตัวเต็มที่เมื่อไหร่ เธอจุกแน่ "

อึก ..

ซูเม่ยถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ แต่เขาก็ยอมที่จะทำตามคำสั่งของจางหย่ง มือเรียวบาง ค่อยๆยกขึ้นมาจับแก่นกายขนาดใหญ่ตรงหน้าอย่างช้าๆ

" อย่ามือสั่นสิ กลัวหรอ? " จางหย่งเอ่ยถามพร้อมกับยื่นมือจับที่ปลายคางของซูเม่ยให้เงยหน้ามองเขา

" มาถึงขนาดนี้แล้ว ไม่มีอะไรต้องกลัวแล้ว " ซูเม่ยกัดฟันพูด เพราะความจริงแล้วภายในใจเขาโคตรกลัว

" พวกฉันก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าเธอจะเก่งเหมือนที่พูดไว้ไหม " จางเหว่ยผละออกจากการละเลงหัวน้ำนมของซูเม่ย เอ่ยกระซิบข้างหูแทน

" ก็รอดูสิครับ ผมจะทำให้พวกคุณติดใจ " ซูเม่ยพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้น ก่อนจะยื่นหน้าไปครอบงำแก่นกายของจางหย่งทันที

" อ๊าาาส... แม่ง...เสียวหัวควยมาก ... ซี๊ดดด  "  อารมณ์ของจางหย่งพุ่งปรี๊ดออกมาทันที ที่ริมฝีปากบางครอบงำที่ปลายหัวแก่นกาย เขารู้สึกเสียวจนน้ำกามแทบจะแตกออกมา

สัมผัสที่อ่อนโยน กับริมฝีปากอุ่นๆมันช่างดีเหลือเกิน ดีจนเขาไม่อยากจะหลุดพ้นจากตรงนี้

" อ๊าาสสส..ซูเม่ย..พอก่อน " จางหมิ่นเอ่ยปากห้าม เมื่อเขารู้สึกถึงความเสียวที่พุ่งขึ้นมาในตัวเขาอยู่ตอนนี้ แต่ดูเหมือน ซูเม่ยจะไม่ฟังเขาเลยสักนิด..

" อ๊าาสส... จะแตกแล้ว..ซี๊ดด " จางหมิ่นหลับตาพริ้มเพื่อรับสัมผัสนั้น

" แตกใส่ปากไปเลยเหมือนกูเมื่อกี้ไง " เป็นจางหย่งที่ยืนถือแก้วเหล้าอยู่ข้างเตียง เอ่ยปากบอกจางหมิ่น เพราะก่อนหน้าเขาก็แตกในปากของจางเม่ยไปแล้วรอบหนึ่ง

" จางหยวน ห้องนายมีเจลไหม? " จางเหว่ยละปากออกจากบริเวณรูจีบของซูเม่ย หันเอ่ยถามจางหยวนที่อยู่ข้างๆแทน

" มี เดี๋ยวไปหยิบมาให้ "

" อืม "

จางหยวนเดินไปหยิบเจลหล่อลื่นที่ลิ้นชักข้างหัวเตียง ก่อนจะเดินกลับมาพร้อมกับยื่นมันให้กับจางเหว่ย

" ขอบใจ " เขากล่าวขอบคุณก่อนจะรับมันมา แล้วบีบเจลหล่อลื่นลงบนรูจีบของซูเม่ยทันที

" อ๊ะ! " ทันทีที่ปลายนิ้วของจางเหว่ยดันเข้าไปข้างในรูจีบซูเม่ยก็ละปากออกจากแก่นกายของจางหมิ่นทันที

เขาครางออกมาด้วยความเสียว เพราะเขาไม่เคยรับความรู้สึกนี้มาก่อน

" เสียวหรอคะ? " จางเหว่ยเอ่ยถามพร้อมกับดันนิ้วกลางเข้าไปลึกกว่าเดิม

" อ๊ะ..อื้อออ...เจ็บ ... อ่อก " ซูเม่ยครางออกมาอย่างทรมาน พร้อมกับปากของเขากลับถูกจางหมิ่นจับแก่นกายยัดเอาปากอีกครั้ง และครั้งนี้เขาจับหัวซูเม่ยไว้แน่น ก่อนจะกระแทกแก่นกายส่วนขึ้นมาอย่างรัวๆ เพื่อเปิดโอกาสให้จางเหว่ยยัดนิ้วเข้ามาเปิดรูจีบอย่างง่ายดาย

" อ๊าาาส...เสียว....ซี๊ดดด..อ๊าาา..จะแตกแล้ว... " จางหมิ่นคนางออกมาก่อนจะรัวเอวอีกครั้ง และครั้งนี้ เขาก็แตกมันออกมาจนเต็มช่องปากของซูเม่ย " อ๊าาสส.. แตกแล้ว... ซี๊ดด..ฟู่ว์ " น้ำขุ่นใสรสชาติเปรี้ยวขมถูกปล่อยเต็มช่องปาก แต่ซูเม่ยก็ไม่สามารถที่จะคายมันออกมาได้ เขาทำได้แต่กลืนไปเข้าไปทั้งหมด

อ้วก!..

ทันทีที่ปากของซูเม่ยปล่อยเป็นอิสระ เขาก็แทบจะอ้วกมันออกมา

" หึ. กินน้ำอิ่มไหม " จางหมิ่นอดไม่ได้ที่จะเอ่ยแซว

" พากันอั้นไว้เป็นชาติหรือไง ถึงได้เยอะขนาดนี้ " ซูเม่ยพูดแขวะออกไป พร้อมกับร่างของเขาโดนจางเหว่ยดึงมาที่มุมเตียง

" จะลากผมมาตรงนี้ทำไม " ซูเม่ยเอ่ยปากโวยวายทัน แต่กลับโดนจางเหว่ยดันหลังกดไว้เพื่อไม่ให้ ซูเม่ยขยับตัวหนี

แก่นกายขนาดใหญ่ ค่อยๆจ่อไปที่รูจีบของซูเม่ย แค่ปลายหัวที่สัมผัสโดนขอบรูจีบมันจะทำให้ซูเม่ยเสียวไม่น้อย

" คราวนี้ของจริงแล้วนะ " จางเหว่ยพูดออกมาก่อนจะค่อยๆดันแก่นกายเข้าอยากช้าๆ

" อ๊ะ...จะ...เจ็บ...อื้อ... ผมเจ็บ " ซูเม่ยไม่เคยโดนแบบนี้มาก่อนเขารู้สึกเสียว กลัว และเจ็บปวดเป็นอย่างมาก

" ผ่อนคลาย แล้วเธอจะไม่เจ็บ " จางเหว่ยพยายามเอ่ยปลอบ

" เดี๋ยวฉันจะช่วยปลุกอารมณ์ " จางหยวนพูดก่อนจะเดินไปนั่งบนเตียง เขานั่งลงตรงหน้าซูเม่ย นั่นทำให้ซูเม่ยได้ทันทีว่าต้องทำอย่างไร

" อมไป โดนเย็ดไปเสียวดีนะ " จางหยวนเอ่ยออกมาก่อนจะส่งซิกให้จางเหว่ยดันแก่นกายของเขาเข้ามา

กึด...

" อ๊ะ!!....โอ๊ยยย!!....เจ็บ.... " ซูเม่ยครางออกมาด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับน้ำตาของเขาไหลออกมาด้วยเช่นกัน อารมณ์ของเขาในตอนนี้มันปั่นป่วนไปหมด เขาทำรู้สึกดี และก็รู้สึกเจ็บไปพร้อมๆกัน

" เจ็บมากไหม?  " จางเหว่ยเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง " ถ้าเธอเจ็บ ฉันจะไม่ทำต่อ " จางเหว่ยเอยด้วยความรู้สึกผิด

" ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ผมไหว "

" แน่ใจนะว่าไหว " จางหย่งที่ยืนอยู่ข้างเตียงเอ่ยขึ้นด้วยความเป็นห่วง

" ไหวสิ ในเมื่อผมเลือกแล้ว ก็ต้องไหว ขยับเลยครับ "
เมื่อได้ยินคำตอบจากปากของซูเม่ย จางเหว่ยก็ค่อยๆขยับทันที

" อ๊าาสส....เสียว.. " จางเหว่ย ขบกรามแน่นด้วยความเสียว มันทั้งแน่น ทั้งเสียว จนเขาไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้

เป็นครั้งแรกที่เขาได้ทำแบบนี้ และพอคนที่เขาได้เปิดซิงเป็นซูเม่ย เขายิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากกว่าเดิม

" แค่ของจางเหว่ยก็แทบแหกแล้ว แบบนี้เขาจะทนได้ไหม? " เป็นจางหมิ่นที่เอ่ยอกมา

" ถ้าเขาไม่ไหวก็วันหลังสิ " จางหยวนเอ่ยออกมาพร้อมกับลูบหัวซูเม่ยไปด้วย เขาก็มองร่างบางพี่กำลังโม๊กแก่นกายของเขาอยู่ ด้วยความเอ็นดู

ปั๊ก!!! ปั๊ก!!
ตับ!! ตับ!!



เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นทั่วห้อง จางเหว่ยเริ่มเร่งจังหวะเร็วขึ้นกว่าเดิม มือหนายื่นไปจับที่เอวบางคอดก่อนจะกระแทกเอวใส่ไม่ยั้ง จนสะโพกกลมงอนของซูเม่ยกระเพื่อมไปด้วยแรงกระแทก

" อ๊ะๆ...อ๊าาสส  เสียวมาก " ยางเหว่ยพูดออกมาพร้อมกับใบหน้าของเขาที่แสดงออกมาถึงความเสียวเป็นอย่างมาก

" แค่ยืนดูยีงเสียว " จางหมิ่นเอ่ยออกมา

" แน่นมาก...สุดยอด..เด็ดมาก...ซี๊ดด " จางเหว่ยไปปากชมไม่หยุด

" ลึกอีกซูเม่ย...ฉันจะแตกปล้ว...อ๊าาาส... " เป็นจางหวนที่เอ่ยสั่งซูเม่ย

" เสียวควยตามเลย " จางหย่งยืนดูอยู่ข้างๆพูดออกมาพร้อมกับชักแก่นกายตัวเองไปด้วย

" อ๊าาสส...ซี๊ดดด...อ๊าาส...ไม่ไหว..แล้วจะแตก " จางเหว่ยเอ่ยออกมาเมื่อเขารู้สึกว่าตอนนี้ น้ำกามของเขากำลังจะแตกออกมา

" เร็วจัง " จางหมิ่นไม่ได้ที่จะเอ่ยปากถามไปแบบนั้น

" มันแน่น ... และรัดแน่นเกิดไป เขาขมิบบ่อย..กูม่ไห...อ๊าาสส...ซูเม่ย.. " จางเหว่ยตอบออกมาความรู้สึกของเขา

" งั้นก็แตกมา คนอื่นจะได้เอาต่อ " จางกยวนพูดเสริม

" อ๊ะ..อ๊าาสส...ตะแตก " จางเหว่ยเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพราพร้อมกับใบหน้าของเขาที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ " ซี๊ดดด...ตะ..แตก..แล้ว...อ๊าาาส..." ไม่นานจางเหว่ยก็ปล่อยน้ำกางออกมา " เสียวมาก ... ฟู่ว์ "

" พวกนายเอาต่อเลย " จางหยวนหันไปบอก จางหมิ่นและจางหย่ง

" ใครก่อนล่ะ " จางหย่งไปถามจางหมิ่น

" พร้อมกันเลย "  เป็นจางหยวนที่พูดสวนขึ้นมา

" ห้ะ/ห้ะ! " ประโยคนั้นทำให้จางหมิ่นและจางหย่งอดไม่ได้ที่จะตกใจ

" เอาตามจางหมิ่นพูดนั่นแหละ " เมื่อจางหยวนยืนยันแบบนั้น ทั้งจางหมิ่นและจางหน่งก็ไม่อาจปฏิเสธได้

" จะเข้าได้หรอ " เป็นจางเหว่ยที่กำลังเช็ดทำความสะอาดแก่นกายอยู่เอ่ยปากถาม

" ลองดู " จางหยวนก็ยังยืนยันคำเดิม

" เธอไหวไหม ถ้าพวกฉันจะเอาพร้อม " จางหยวนจับใบหน้าหวานออกจากแก่นกายของเขา พร้อมกับถามซูเม่ยโดยน้ำเสียงแหบพร่า

" ถ้าคิดว่ามันเข้าได้ ผมก็ไหว " เมื่อได้ยินแบบนั้นทั้งสามหนุ่มก็ยิ้มออกมาทันที

" งั้นนายเอาก่อนเลย " จางหย่งเอ่ยปากบอกจางหวน แต่ว่าจางหยวนจะปฏิเสธมัน

" ไม่ๆ พวกนายสองคนเอาก่อนเลย ฉันรอเอาทีหลังดีกว่า " จางหยวนพูดพร้อมยิ้มออกมาด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์ แต่ทั้งสามหนุ่มก็รู้ทัน

" เออ " พูดจบจางหย่งก็เดินขึ้นมาบนเตียง ก่อนจะนอนลงกับเตียง

" ซูเม่ย ต่อไปหน้าที่เธอแล้ว " จางหยวนหันมาพูดกับซูเม่ย เขาพยักหน้าก่อนจะพาตัวเองไปคร่อมจางหย่งทันที

" กดมันลงมาเลย " จางหย่งเอ่ยปากสั่ง

" อืม... " ถึงแม้ว่าซูเม่ยจะรู้สึกกลัว แต่เขาก็ยอมทำตามคำสั่งของนางหย่ง

ร่างบางค่อยๆกดมันลงบนแก่นกายอย่างช้าๆ ด้วยความเจ็บและความเสียว

" ซี๊ดดด..อ๊าาาทสส... ค่อยๆซูเม่ย ฉันเสียว " จางหย่งเอ่ยปากสั่งแต่เหมือนว่าซูเม่ยจะไม่ฟัง

" ผมก็เสียว "

" อ๊าาาาสสส "

และสุดท้ายซูเม่ยก็กดสะโพกครอบแก่นกายของจางหย่งจนสำเร็จ และจังหวะนั้น จางหมิ่นที่ยืนอยู่ด้านหลัง เขาค่อยๆผลักซูเม่ยให้เอนตัวไปข้างหน้าเล็กน่อย ก่อนจะจับแก่นกายของเขา เข้าไปข้างในด้วยเช่นกัน

" อ๊ะ! " ซูเม่ยร้องออกมาด้วยความเจ็บ แค่ปลายหัวสัมผัสเขาก็รู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก

" ไหวไหม ถ้าไม่ไหวฉันจะหยุด " จางหมิ่นเคยถามให้แน่ใจ

" ไหวครับ " ถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกไม่ไหวแต่เขาก็อยากลองดู

" ถ้าเธอยืนยันแบบนั้น ฉันก็จะทำต่อ " จางหมิ่นพูดพร้อมกับค่อยๆยัดแก่นกายของเขาเข้าไปข้างในรูจีบของซูเม่ยช้าๆ

ถึงแม้มันจะยัดเข้าไปได้อย่างยากลำบาก แต่เขาก็ไม่หยุดเพียงแค่นี้ เขาพยายามดันมันไปจนสำเร็จ

กึด!!

" โอ๊ย!!.... เจ็บ... " ทันทีที่แก่นกายทั้งสองเข้าไปข้างในรูจีบ ซูเม่ยครางออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะมันทั้งคับแน่น และเสียวมาก

" พร้อมให้พวกฉันขยับหรือยัง " เป็นจางหย่งที่เอ่ยปากถาม

" ครับ ขยับเลย " เมื่อได้รับคำตอบจากปากของซูเม่ยทั้งจางหย่งและจางหมิ่นก็เริ่มขยับแก่นกายทันที

พร้อมกับจางหยวนเองก็อดไม่ได้ที่ขยับมาใกล้ใบหน้าของซูเม่ย เพื่อให้ซูเม่ยอมเก่งกายเขาไปด้วยในระหว่างที่โดนสองคนนั้นกระแทกอยู่

" โคตรเด็ด เป็นภาพที่หาดูยาก " จางหเว่ยที่นั่งดื่มเหล้าอยู่ เขามองทั้งสามหนุ่มที่กำลังทำบทรักอยู่ตรงหน้าอดไม่ได้ที่เขาจะหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายภาพเก็บไว้



ตั๊บๆ!! ตับๆ!!
เสียงกระแทกของบทรักทั้งสามหนุ่มดังขึ้นทั่วห้อง จนทำให้จางเหว่ยนั่งมองอยู่ ถึงกับอดไม่ได้ที่จะเสียวตามและแก่นกายเขาก็แข็งมาอีกครั้ง

" จางหยวน ไปเพิ่มอีกแท่งสิ " จางเหว่ยเดินเข้ามาบอกจางหยวน

" บ้าหรอ เขาไม่น่าไหวหรอก " จางหยวนรีบเอ่ยออกไปทันที

" มาลองดูก่อนก็ได้ " จางหมิ่นเอ่ยปากบอก นั่นจึงทำให้จางหยวนพยักหน้าตอบรับ

ก่อนที่เขาจะดึงแก่นกายของตัวเองออกจากปากของซูเม่ย เพื่อให้จางเหว่ยทำหน้าที่แทน แล้วเดินลงจากเตียงอ้อมไปอยู่ข้างๆจางหมิ่นแทน

" ยัดเข้ามาเลย " จางหมิ่นและจางหย่งหยุดกระแทกเพื่อจะให้จางหยวนแก่นกายของเขาเข้ามาอีกแท่ง

ถึงแม้เขาจะรู้ว่ามันอาจจะไม่มีทางเป็นไปได้ แต่เขาก็อยากลองดู

ปลายหัวของจางหยวนค่อยๆยัดเข้าไปข้างในรูจีบของซูเม่วยังยากลำบาก และซูเม่ยเองก็ดิ้นหนี แต่กลับโดนจางเหว่ยจับหัวกดไว้แน่น

" อ๊าาสส...เสียว...ไอ้เหี้ย..มันแน่นมันมาก " จางหยวนบ่นกับตัวเองแต่ก็ยังยัดเข้าไปข้างในเรื่อยๆ และสุดท้ายมันก็สำเร็จ

กึด!!

" ซี๊ด...อ๊าส...แน่นมาก "

" เขาได้จริงด้วย " เป็นจางหย่งเอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้นเพราะเขาไม่เคยได้ทำแบบนี้พร้อมกัน " น่าตื่นเต้นดีว่ะ "

" ขยับพร้อมกัน  " จางหมิ่นเอ่ยสั่ง พร้อมกับทั้งสามหนุ่มค่อยๆขยับแก่นกายพร้อมกันอย่างช้าๆ

" แน่นมาก ทรมานสุดๆ " จางหยวนเอ่ยออกมา

เป็นประสบการณ์ใหม่ของพวกเขาเลยก็ว่าได้ ซูเม่ยเองก็ไม่อาจที่จะต่อต้านไหว เขาเองก็ไม่เคยเจอแบบนี้เหมือนกัน แก่นกายทั้งสามที่กำลังชักเข้า - ออก บนรูจีบเขาในตอนนี้

มันทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก และก็เจ็บปวดทรมานมากเช่นเดียวกัน แต่เขาก็ไม่อาจที่จะปฏิเสธได้ว่า มันมีความสุขเช่นเดียวกัน

เสียงกระแทกเสียงครางดังระงมทั่วห้อง แม้ความเจ็บปวดจะแล่นผ่านตัวเขาในตอนนี้ แต่มันก็คือความสุขที่ไม่สามารถอธิบายได้

เขาไม่รู้ว่าบทรักในครั้งนี้จะจบลงเมื่อไหร่ แต่ตอนนี้เขารู้แค่ว่า..... เขากำลังจะมีสามีสี่คนในเวลาเดียวกัน..

" ต่อจากนี้ไป เรียกพวกฉันว่าเหล่ากงได้หรือยัง? "

#คนของตระกูลจางกุกวี

55555 เขียนยากมาก ถ้าเขียนออกมาไม่ดี ขออภัยไว้ ณ ตรงนี้ด้วย พยายามเต็มที่แล้วค่ะ 🙏🙏

ถ้ามีชื่อพริกแกงปลุกมาด้วยนั่นแปลว่า หลงกับอีกเรื่องนะคะ ตาลายมาก สมองก็เบลอ 5554554444